بلاک چین

اولین کار بر روی زنجیره ای از بلوک های رمزنگاری شده در سال 1991 و توسط استوارت هابر و اسکات استورنتا انجام گرفت. آن ها می خواستند سیستمی را اجرا کنند که در آن نتوان برچسب زمانی اسناد را دست کاری کرد یا تاریخ را به عقب برد. در سال 1992، بایر، هابر و استورنتا درخت های درهم سازی را وارد طرح خود کردند. این کار با فراهم کردن امکان جمع آوری چند سند در یک بلوک بازدهی این سیستم را افزایش داد.
اولین طرح بلاک چین، توسط شخص( یا گروهی از اشخاص) به نام ساتوشی ناکاموتو و در سال 2008 ارائه شد. این طرح در سال بعد، توسط ناکاموتو و به عنوان جز اصلی ارز رمزنگاری شده بیت کوین و به عنوان دفتر کل تمامی تراکنش های شبکه پیاده سازی شد. از طریق استفاده از بلاک چین، بیت کوین به اولین ارز دیجیتالی تبدیل شد که توانست مشکل خرج دوباره را بدون نیاز به یک دستگاه قابل اطمینان یا یک سرور مرکزی  حل کند و الهام بخش بسیاری از کاربرد های مختلف دیگر بوده است.
در آگوست سال 2014، حجم فایل بلاک چین بیت کوین، که تمامی تراکنش هایی که در شبکه رخ داده اند در آن ثبت شده است، به 20 گیگابایت رسید. در ماه ژانویه 2015، این حجم به 30 گیگابایت افزایش پیدا کرد و از ژانویه 2016 تا ژانویه 2017، حجم بلام چین بیت کوین از 50 گیگابایت به 100 گیگابایت افزایش یافت.